Niet Rome, maar....

Hallo!

Zoals de meesten wel zullen weten, ben ik dinsdag ochtend vertrokken naar Italie, om me daar een half jaar bezig te houden met een stage op Neurologisch gebied. Samen met mijn vader ben ik via Zwitserland naar Italie, Venafro om precies te zijn, gereden. Woensdag avond kwamen we hier aan, en een ding viel meteen op aan Venafro, levendig! We hebben even rond gelopen in het dorp, en kennisgemaakt met de Bloemist. Zijn naam heb ik nog niet kunnen vragen want hij spreekt alleen maar Italiaans en mijn italiaans is nog niet echt spannend.

Na een  overheerlijke pizza zijn we dood op ons bed ingegaan. De volgende dag, donderdag, ben ik voor het eerst op Neuromed geweest. Neuromed is het instituut waar ik een halfjaar stage ga lopen, het is zowel een ziekenhuis als een onderzoekscentrum. In eerste instantie stonden we bij het ziekenhuis, waar het lastig bleek om in het Engels te communiceren. Uiteindelijk heb ik aan een dokter uitgelegd wat ik kwam doen, toen bleken we dus op de verkeerde plek te zijn.

Door een Italiaan die geen woord over de grens sprak, ben ik toen naar de onderzoeksinstelling gebracht, waar ik hartelijk werd ontvangen door Emilia, de juriste van Neuromed. Later bleek dat ze op ons afgestuurd was omdat haar Engels het beste was. We kregen een lange rondleiding en ik heb heel veel mensen ontmoet, die zich allemaal voor kwamen stellen, geïnteresseerd vragen stelden en allemaal aanboden dat ze me wel konden helpen als ik iets nodig had. Iedereen was heel hartelijk en tot nu toe spraken ze allemaal ook behoorlijk goed Engels. We kwamen ook bij het deel waar ik ga werken, gespecialiseerd in Epilepsie, waar de ‘kleine grote baas’ (een heel klein italiaans vrouwtje, heel aardig) en haar team bezig waren met een rat in een Open Field Box. Antonio, degene waar ik waarschijnlijk veel mee samen zal werken, heeft me veel verteld over het onderzoek en ik kon het gelukkig ook allemaal heel goed volgen!

Ik ben nog veel meer leuke, interessante en hartelijke mensen tegen gekomen (onder andere een ouder stel dat een aantal jaar in Leuven heeft gewoond en een paar woordjes Nederlands sprak) maar ik kan niet alles vertellen, dat komt later wel.

Uiteindelijk ben ik door Ilaria, een jonge vrouw die op Neuromed werkt en bij mij in huis woont, naar het appartement gebracht. Eerst liet ze alle kamers van haar en mijn andere twee huisgenoten zien, toen de twee (!!) badkamers, keuken, voorraadkast… alles zag er heel erg netjes en vooral ook heel ruim uit! Ik had persoonlijk verwacht in een soort hok te gaan wonen, waar alleen ruimte was voor een bed en een kast, maar dat leek alle sinds mee te vallen. Ilaria bouwde de spanning prachtig op, en liet me als allerlaatst mijn eigen kamer zien. Kamer… zeg maar rustig balzaal! Voor degene die wel eens in mijn kamer in Utrecht geweest zijn, ongeveer drie keer zo groot!

In het appartement woon ik samen met drie andere meiden, Ilaria, zij spreekt wel wat Engels, maar we begrijpen elkaar nog niet altijd helemaal, Michaela, spreekt eigenlijk alleen Italiaans maar verstaat wel wat Engels, en Piera, haar heb ik nog niet ontmoet. Ilaria regelt van alles en nog wat voor me, ze wil graag dat ik het naar mijn zin heb! Michaela zoekt ook duidelijk naar contact, gister hebben we een dik uur zitten praten, al is elkaar begrijpen soms heel moeilijk. Zij praat in het Italiaans tegen mij, ik in het Engels tegen haar, dus of alles klopt wat ik ervan begrijp is maar de vraag. Maar het is zeker heel gezellig!

Iedereen hier kijkt raar op van toeristen, ze vinden het allemaal maar raar, maar erg leuk. Iedereen wil een praatje met ons maken, of ze nou wel of geen Engels kunnen. Als ze het niet kunnen, praten ze gewoon vrolijk in het Italiaans tegen ons.  Ik krijg ook van iedereen telefoon nummers, ook als ze geen Engels spreken, voor het geval ik iets nodig heb. Iedereen wil contact met me, ik voel me dan ook heel erg welkom!

Venafro ligt zo’n anderhalf uur rijden van Rome af, niet bepaalt om de hoek dus, ondanks dat me dat verteld was. Maar het is een heerlijk Italiaans, levendig en verwelkomend stadje. De omgeving is werkelijk waar prachtig en ik heb nog nooit zoveel leuke mensen ontmoet. Het is dan weliswaar geen Rome, maar het heeft alles. Als ik wil kan ik zowel naar Rome, als naar Napels in mijn weekenden. In Venafro zelf ga ik echt de Italiaanse cultuur leren kennen, Italiaans leren en natuurlijk Italiaans eten! Volgens mij ga ik een super tijd tegemoet!

Ik heb nog veel meer te vertellen, maar dat komt allemaal wel in mijn volgende blog =)!

Liefs

Michelle

Ps: Nog wat foto's van de omgeving en mijn oranje balzaal vind je onder 'foto's' ;)