Filmavondje organiseren (25 stappenplan)

Zondagen… eerlijk is eerlijk, er is hier helemaal niets te doen op zondag. Winkels zijn dicht (op de pasticceria na dan) en iedereen doet lekker rustig aan. Voor mij betekende dat afgelopen zondag dat ik om 8 uur even naar mijn werk moest om ratten te injecteren, gruwelijk in mijn fikken gebeten werd door een rat (bloede als een rund, beetje jammer), een lekker ontbijtje ging  halen bij de banket bakker, en daarna vlug terug m’n bed in ging om mijn vijf uur slaap tekort van de vorige nacht in te halen!

‘S middags werd ik gevraagd om mee naar het strand te gaan en dat leek me wel wat! Dus wij een tijd en plaats afgesproken. Een uur van te voren kreeg ik echter een Apje, het ging toch niet door. Één van de vrienden kon pas om 5 uur, dat was te laat. Prima, volgende plan, bioscoop? Nou ja, daar had ik weinig aan, dus die liet ik passeren. Maar algauw kwamen ze terug op hun bioscoop idee en besloten ze toch naar Campobasso te gaan, naar een shopping centre. Prima, ik in de auto gestapt, naar Isernia  gereden en een half uur gewacht dat er überhaupt iemand op kwam dagen (tja, gigantische hollander dat ik ben, op tijd komen is hier niet nodig). Toen we een kleine verzameling mensen hadden (uurtje later ongeveer) bleek algauw dat Campobasso toch weer van de baan was. Toch maar naar de bioscoop dus? Ook dat plan werd gauw verworpen en, ondertussen anderhalf uur verder, werd er gekozen voor een film avondje bij iemand thuis. Prima, ik zeg, gaan met die banaan! Daar dachten zij anders over. Degene waardoor we niet naar het strand gingen had ondertussen afgezegd (dus waarom stonden we nu niet gewoon op het strand?), en iemand anders had zich aangemeld, maar die moest zijn haar nog even doen. We hadden drie auto’s en 7 mensen, en toch was er op de een of andere manier te weinig plek om iedereen mee te nemen (dit snap ik zelf ook nog niet helemaal). Ondertussen was het half 7, stond ik al twee uur bij dat park me af te vragen wat we nou in godsnaam gingen doen en belde ‘meneer ik moet mijn haar nog even doen’ op dat hij toch niet ging komen, beetje jammer, hij had de films… waarop een van de meiden minstens een kwartier tegen hem heeft staan schreeuwen door de telefoon. Uiteindelijk zou hij dan toch nog wel komen, mooi.

Dus toen gingen we boodschappen doen, even snel naar een shopping centre (bleek toch open te zijn), om wat zakken chips te halen zou je zeggen! Nou mooi niet, we hebben er eerst een kwartier over gedaan om de auto indeling te bedenken (meneer ‘ik moet mijn haar nog even doen’ was nog steeds niet aanwezig), vervolgens minstens een half uur in de supermarkt gestaan omdat het niemand duidelijk was wat we nou wilde hebben (hoe moeilijk is het om drie zakken chips uit een rek te trekken? HEEEL moeilijk!). Vervolgens moesten we terug om ‘ik moet mijn haar nog even doen’ op te halen, drie mensen over te laden in mijn auto, en dan TOCH maar eens op naar die film avond! Half acht ongeveer, waren we dan allemaal klaar om de film te gaan kijken. Bijna dan. Eerst maar eens kijken welke film het dan wel niet moesten worden… om 8 uur ging uiteindelijk de film aan (Alice in wonderland, compleet met Engelse ondertiteling, snacks: Chips, popcorn, geroosterd brood met nutella en choco koekjes).  Echt een super leuke avond gehad, dat zeker! Maar echt waar, Italianen moeten OVERAL maar dan ook OVERAL over discussiëren. Ze hebben er bijna 7 uur (!!!!) over gedaan om van ‘we gaan naar het strand’ naar ‘we zitten film te kijken’ te gaan. Wauw, weer wat geleerd, op tijd komen in Italië is nutteloos, en als je een film wil gaan kijken, neem dan maar rustig de tijd om alles te regelen.  Oh en ik ben weer een hele hoop Italiaanse scheldwoorden rijker geworden, is het toch allemaal nog ergens goed voor geweest!

Liefs

Michelle

Ps: Ik had eigenlijk een compleet andere blog in gedachte, maar hier MOEST ik gewoon even over schrijven.